ما اگر خواستیم معارف را تبیین کنیم
باید فرض کنیم عالمی دارند حرف ما را می‌شنوند،
اگر همه دنیا پسندید درست است.
نمی‌شود که همه عالم اشتباه بفهمند!
بنابراین ما همین قدر که ملاک و معیار را رضایت خداوند،
که محورش رضایت انسان است قرار بدهیم، کفایت می‌کند.
آقا شما آرام شدی؟ شما قبول کردی؟ باور کردی که خدای متعال قبول کرده؟
بس است!
خداوند هم هیچ دلیلی بر عدم قبولش نیست.
